•  Zevk-i aşkınla gönül çoştu misal-ı andelib    (1'42")

---

Zevk-i aşkınla gönül çoştu misal-i andelib Raksa gelse çok mu ruhum, sevgiye oldu münîb Erdi tevfik-i İlâhi rehber oldu aşk bana Yârimi buldum da bildim, aslıma oldum karîb Gerçi imkân âleminde ayrı düştük sûretâ Zâhirâ gurbette olsak, gönlümüz olmaz garib Küfr ü iman derdine dalmıştı gönlüm bir zaman Zann ü evham illetinden kurtarıp oldun tabîb Âlem-i zulmette haşr ü neşr idim ben bî-şuûr Şimdi sensin akl ü fikrim, haşr ü neşrim ey lebîb Mürde dil feyzinle hayy oldu ey â canım benim Senden öğrendim edeb, irfânı ey pîr-i edib Söyle ey dil, durma söyle aşkını mahbûbuna Öyle bir mahbûb-i dil ki cümle etvârı necîb Tâli'i yâr, bahtı yâver bir kulum ki şüphesiz Sen gibi şah-ı cihana hem-dem oldum ey habîb Kurb-ı sultan ateş-i sûzandır amma FÂNÎYÂ Padişahla ülfet etmek her kula olmaz nasib                                                           (1961)

 

« Bir Önceki Bölüme Dön  | Başa Dön  | Bir Sonraki Bölüme Geç »